استادیار، مدیریت جهانگردی و هتلداری، دانشکده مدیریت و دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب، تهران، ایران.
10.22133/tlj.2024.427422.1132
چکیده
ملاحظات پایداری عمدتاً تا به امروز مفهومی بوده است و به عملکرد گسترده صنعت تبدیل نشده است. هدف از انجام این پژوهش بررسی زمینههای عدم تحقق توسعه پایدار گردشگری در ایران، علارغم مطرح شده آن در بیش از دو دهه اخیر است. جهت نیل به اهداف تحقیق، با استفاده از پارادایم تفسیری، رویکرد کیفی و استراتژی تحلیل محتوی، دادههای کیفی گردآوری شده از مصاحبههای عمیق با نرم افزار مکس کیودیای تجزیه و تحلیل گردید. دادههای تحقیق از مصاحبههای نیمهساختار یافته با 14 نفر از ذینفعان این صنعت در بخشهای مختلف دولتی، خصوصی و دانشگاهی آشنا به رویههای توسعه پایداری گردشگری به روش هدفمند و گلوله برفی، گردآوری شد.
تجزیه و تحلیل دادههای کیفی حاکی از شناسایی موانع تحقق توسعه پایدار گردشگری در ایران در قالب سه مقوله اصلی دارد. این سه مقوله شامل موانع دولتی، موانع اجتماعی-فرهنگی و موانع در بخش عرضه میباشد که از 22 کد اولیه برآمده از متن مصاحبههای انجام شده، شناسایی و دستهبندی شدند. نتایج در قالب جدول و نمودار درختی مکس کیو دی ای ارائه گردید.
شناسایی 22 کد اولیه و دستهبندی کردن آنها در قالب سه مقوله اصلی موانع دولتی، اجتماعی- فرهنگی و عرضه(کسب و کارهای گردشگری) از مهمترین نتایج این پژوهش است که روایی و پایایی آن با شاخصهای کرسول و محاسبه کاپای کوهن (759/.) مورد سنجش قرار گرفت.
بررسی این موانع برای نخستین بار در سطح کلان صنعت گردشگری ایران و شناسایی مقوله موانع بخش عرضه و کدهای اولیه X4,X5,X6,X8,X9,X11 به غنای ادبیات موضوع این حوزه و دستاوردهای نوآورانه این پژوهش انجامید.
