ابراهیم‌زاده، عیسی و اسفندیاری مهنی، حمیده (1397). بررسی نقش پیاده‌راه‌های شهری در توسعۀ گردشگری پایدار (مطالعۀ موردی: خیابان 15 خرداد شهر تهران). گردشگری شهری، ۵(۳)، 131-142. https://doi.org/10.22059/jut.2018.233368.314
آقاجانی، هادی و پندار، هادی (1400). تبیین معیارهای امکان‌سنجی تبدیل خیابان به پیاده‌راه در مراکز شهرها، مورد مطالعاتی: هستۀ مرکزی شهر بابل. معماری و شهرسازی آرمانشهر، 14(35)، 205-221. https://doi.org/10.22034/aaud.2021.215404.2089
اکبرزاده مقدم لنگرودی، امیر، احمدی، حسن و آزاده، سیدرضا (1395). ارزیابی مطلوبیت پیاده‌راه‌های شهری براساس مؤلفه‌های کیفی؛ مطالعۀ موردی: پیاده‌راه علم الهدی شهر رشت. پژوهش و برنامه‌ریزی شهری، 7(25)، 125-140.
https://dorl.net/dor/20.1001.1.22285229.1395.7.25.7.6
اکبرزاده، دنیا و ندومی، راحیل (1392). خیابان‌های پیاده‌مدار و نقش آن‌ها در کالبد شهر (مطالعۀ موردی: خیابان لیان بوشهر). همایش ملی شهرسازی و معماری در گذر زمان. https://civilica.com/doc/232068
اکبری، محمود (1401). تحلیل مقایسه‌ای نماگرهای مبلمان شهری در کلان‌شهر اصفهان: آزمایش روش مارکوس. فصل‌نامۀ تحقیقات جغرافیایی، ۳۷(۲)، 295-۳۰۴. http://georesearch.ir/article-1-1229-fa.html
امین‌زاده، بهناز و دادرس، راحله (1391). بازآفرینی فرهنگ‌مدار در بافت تاریخی شهر قزوین با تأکید بر گردشگری شهری. مطالعات معماری ایران، ۱(۲)، 99-108. https://jias.kashanu.ac.ir/article_111704.html?lang=fa
بارعی، محجبه و اصغری زمانی، اکبر (1401). تحلیل جایگاه سرمایه‌های اجتماعی و فرهنگی در روند توسعۀ گردشگری در بازار کهن تبریز. گردشگری و اوقات فراغت، 7(14)، 151-166. https://doi.org/10.22133/tlj.2023.388820.1084
پزشکی، بهنام و علیجانی، مریم (1399). بررسی شاخص‌های سرزندگی پیاده‌راه‌ها و خیابان‌های پیاده‌محور، در مقایسۀ پیاده‌راه استقلال، استانبول ترکیه و خیابان پیاده‌محور سی تیر، تهران ایران. شهرسازی و معماری هویت محیط، 1(2)، ۴۰-57. https://doi.org/10.22034/(jrupa-ei).2020.114145
پوراحمد، احمد و عباسی، شهلا (1395). تحلیل توانمندی‌ها و تنگناهای وضعیت پیاده‌راه صف (باغ سپهسالار) منطقۀ 12 تهران و روند آن در گذر زمان. فصل‌نامۀ جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری چشم‌انداز زاگرس، ۸(۲۹)، 101-129.
https://zagros.borujerd.iau.ir/article_527543.html
پورسرتیپ، فریناز (1389). پیاده‌راه: تحکیم رابطۀ انسان و محیط شهری. جستارهای شهرسازی، 9(۳۱)، 29-35.
www.magiran.com/p770595
تاجمیری رستمی، فرهاد و فرهادی، فرهاد (1400). انتخاب تأمین‌کنندۀ تاب‌آور با استفاده از روش جدید تصمیم‌گیری چندمعیاره: اندازه‌گیری و رتبه‌بندی مطابق با راه‌حل سازشی (مارکوس)، نشریۀ علمی اندیشۀ آماد، 20(79)، 169-193.
https://dx.doi.org/10.22034/lot.2022.1265900.1162
جوری، آمنه، سرور، رحیم و منیری، جاوید (1394). بررسی امکان ایجاد پیاده‌راه‌های گردشگری در مراکز شهری (موردشناسی: مرکز شهر زنجان). جغرافیا و آمایش شهری منطقه‌ای، 5(15)، 155-176. https://doi.org/10.22111/gaij.2015.2077
حبیبی، کیومرث و حقی، محمدرضا (1395). مقایسۀ تطبیقی کیفیت پیاده‌راه‌ها در ایران و خارج کشور با مدل ANP. معماری و شهرسازی ایران، 9(1)، 5-19. https://doi.org/10.30475/isau.2018.68575
حبیبی، کیومرث و شیخ احمدی، احمد (1398). تحلیل و ارزیابی سیاست‌های پیاده‌محوری در بافت‌های تاریخی با تأکید بر پیاده‌راه‌ها (مطالعۀ موردی: پیاده‌راه خیام جنوبی ارومیه). مطالعات ساختار و کارکرد شهری، 6(21)، 111-136.
https://shahr.journals.umz.ac.ir/article_2397.html
حیدرزاده، احسان و حقی، محمدرضا (1401). ارزیابی موفقیت پیاده‌راه‌های شهری در جلب رضایت شهروندان، مقایسۀ تطبیقی پیاده‌راه‌های حافظیه و ارم شهر شیراز. مجلۀ پژوهش‌های جغرافیای برنامه‌ریزی شهری، 10(1)، 63-79.
https://doi.org/ 10.22059/jurbangeo.2021.328495.1565
حیدری چیانه، رحیم (1389). مبانی برنامه‌ریزی صنعت گردشگری. تهران: سمت.
رشتبری، معصومه، لطیفی، غلامرضا و رفیعیان، مجتبی (1401). بررسی تطبیقی نقش پیاده‌راه‌ها در ارتقای کیفیت محیط (مطالعۀ موردی: پیاده‌راه خیابان ۱۵ خرداد و خیابان صف تهران). گفتمان طراحی شهری مروری بر ادبیات و نظریه‌های معاصر، ۳(۱)، ۳۸-۱۷.
http://udd.modares.ac.ir/article-40-61893-fa.html
رهنمایی، محمدتقی (1390). گردشگری شهری. تهران: سازمان شهرداری‌ها و دهیاری‌های کشور.
زالی، شقایق و پیربابایی، محمدتقی (1395). بازآفرینی بافت تاریخی شهر با رویکرد زمینه‌گرایی. کنفرانس بین‌المللی انسان، معماری، مهندسی عمران و شهر. https://civilica.com/doc/409616
سازمان برنامه‌ریزی منطقه‌ای سن‌دیه‌گو (1388). برنامه‌ریزی و طراحی برای پیاده‌راه‌ها (رهنمودهای طراحی شهری پیاده‌مدار). ترجمۀ رضا بصیری مژدهی. تهران: طحان.
سیف‌الهی فخر، سپیده، لاریمیان، تایماز و معززی مهر طهران، امیرمحمد (1392). تعیین شاخص‌های موثر در خلق مکان‌های امن پیاده‌مدار جهت ارتقاء تعاملات اجتماعی. انجمن علمی معماری و شهرسازی ایران، 1(5)، 85-95.
https://doi.org/10.30475/isau.2014.61965
شیعه، اسماعیل، حبیبی، کیومرث و پیرایه‌گر، میلاد (1394). تبیین شاخص‌های جانمایی پیاده‌راه‌های شهری براساس اهداف توسعۀ پایدار اجتماعی با استفاده از روش AHP. هویت شهر، 9(22)، 19-29.
https://hoviatshahr.srbiau.ac.ir/article_7676_36fdfd8dffee4dd3ed026cf3f31a05c7.pdf
صفدری، سیما، پورجعفر، محمدرضا و رنجبر، احسان (1393). بازآفرینی فرهنگ‌مبنا زمینه‌ساز ارتقاء تعاملات فرهنگی (نمونۀ موردی: بافت تاریخی شهر مشهد). هفت شهر، ۴(47-48)، 25-39. https://www.haftshahrjournal.ir/article_14668.html?lang=fa
عباس‌زاده، مظفر و ایشم، معصومه (1396). تعریف محور تاریخی، فرهنگی و گردشگری در بافت کهن شهر ارومیه. جستارهای شهرسازی، 13(48)، 97-114. www.magiran.com/p1786746
علی‌الحسابی، مهران و مزارعی، محبوبه (1401). شناسایی مسیر گردشگری در بافت تاریخی شهر بوشهر با رویکرد گردشگری فرهنگ‌مبنا. مطالعات مدیریت گردشگری، 17(59)، 39-74. https://doi.org/10.22054/tms.2022.69606.2745
علی‌تاجر، سعید، کریمی مشاور، مهرداد و حاجیان، مینا (1394). مقایسۀ تطبیقی عملکرد خیابان‌های پیاده‌محور با هدف تقویت زندگی جمعی در شهر اسلامی ـ ایرانی. فصل‌نامۀ نقش جهان، ۵(۳)، 80-88. https://doi.org/20.1001.1.23224991.1394.5.3.7.2
فلامکی، محمدمنصور (1388). باززنده‌سازی بناها و شهرهای تاریخی. تهران: دانشگاه تهران.
قنبری، ابوالفضل، هادی، الهام و هادی، الناز (1399). بررسی تطبیقی پیاده‌راه‌های تربیت و ولیعصر شهر تبریز از منظر مؤلفه‌های پیاده‌مداری. فصل‌نامۀ آمایش محیط، 13(50)، 85-109. https://ebtp.malayer.iau.ir/article_678510.html?lang=fa
کاشانی‌جو، خشایار (1389). پیاده‌راه‌ها؛ از مبانی طراحی تا ویژگی‌های کارکردی. تهران: آذرخش.
کلانتری خلیل‌آباد، حسین، سلطان محمدلو، سعیده و سلطان محمدلو، نازی (1395). طراحی پیاده‌راه و تأثیر آن بر کیفیت زندگی در بافت تاریخی شهرها، مطالعۀ موردی پیاده‌راه تربیت تبریز. فصل‌نامۀ مطالعات معماری ایران، ۵(۹)، 159-174.
https://jias.kashanu.ac.ir/article_111764.html
محمدپور زرندی، حسین و امینیان، ناصر (1394). ارزیابی قابلیت‌های بازآفرینی پیاده‌راه‌های گردشگری از منظر توسعۀ پایدار شهری (مطالعۀ موردی: خیابان 15 خرداد تهران). اقتصاد و مدیریت شهری، ۳(۱۱)، 1-21.
http://dorl.net/dor/20.1001.1.23452870.1394.3.11.1.1
محمدی، محمود و چنگلوایی، یونس (1392). ارزیابی مؤلفه‌های کیفیت فضای شهری بر میزان مطلوبیت مسیرهای پیادۀ گردشگری (موردپژوهی اولویت‌بندی مسیرهای گردشگری پیاده در شهر اصفهان). انجمن علمی معماری و شهرسازی ایران، 4(1)، 15-32. https://doi.org/10.30475/isau.2014.61960
مرادپور، نبی، تقوی زیروانی، اسماعیل و قربانی، حمید (1396). تبیین تأثیر شاخص‌های پیاده‌مداری بر توسعۀ گردشگری پیادۀ شهری (نمونۀ موردی: شهر خرم‌آباد). گردشگری شهری، ۴(۲)، 99-112. https://doi.org/10.22059/jut.2017.203099.192
مشرف دهکردی، حسین و شیعه، اسمعیل (1399). امکان‌سنجی گسترش شبکۀ پیاده‌راهی در بافت مرکزی شهرکرد. فصل‌نامۀ مطالعات شهری، 9(34)، 131-142. https://doi.org/10.34785/J011.2021.335
معینی، محمدمهدی (1385). افزایش قابلیت پیاده‌مداری، گامی به‌سوی شهری انسانی‌تر. هنرهای زیبا، 27(27)، 5-16.
https://jhz.ut.ac.ir/article_15624.html
نادری گرزالدینی، مرجانه (1397). نقش آیین‌های محلی در جذب توریسم و توسعۀ گردشگری (مطالعۀ موردی: آیین نوروزخوانی در مازندران). پژوهش‌های گردشگری و توسعۀ پایدار، 1(1)، 35-44. https://shij.ir/TRSD/upload/TRSD/Content/181008_12/TRSD-No01-Digital.pdf
Abbaszadeh, M., & Isham, M. (2017). Defining the historical, cultural and tourism axis in the ancient context of Urmia city. Urban Planning Essays, 13(48), 97-114. www.magiran.com/p1786746 [In Persian]
Abdel-Hadi A, El-Nachar E, & Safieldin H. (2009). Pedestrian street life in historic Cairo, Proceedings. International IAPS-CSBE & HOUSING Network, 1-11. https://www.academia.edu/62786365/ [In Persian]
Aghajani, H., & Pendar, H. (2021). Explaining the Feasibility Criteria for Converting Streets to Pedestrian Areas in City Centers; Case Study: The Central Core of Babol. Armanshahr Architecture & Urban Development, 14(35), 205-221. https://doi.org/10.22034/aaud.2021.215404.2089. [In Persian]
Akbari, M. (2022). Comparative Analysis of Urban Furniture Indicator in Isfahan Metropolis: Marcos Technique Test. GeoRes, 37(2), 295-304. http://georesearch.ir/article-1-1229-fa.html. [In Persian]
Akbarzadeh, A., Ahmadi, H., & Azadeh, R. (2016). Evaluation the desirability of urban sidewalk based on qualitative factors Case study: Alam al-Hoda sidewalk in Rasht city. Research and urban planning, 7(25), 125-140. https://dorl.net/dor/20.1001.1.22285229.1395.7.25.7.6 [In Persian]
Akbarzadeh, D., & Ndomi, R. (2013). Pedestrian-oriented streets and their role in the body of the city (case study of Lian Bushehr Street). The first national conference on urban planning and architecture over time, Qazvin. https://civilica.com/doc/232068 [In Persian]
Alalhesabi, M., & Mazarei, M. (2022). Identifying the Tourism Route in the Historical Context of Bushehr with the Culture-Based Tourism Approach. Tourism Management Studies, 17(59), 39-74, Doi: 10.22054/tms.2022.69606.2745. [In Persian]
Alitajer, S., Karimimoshaver, M., & Hajian, M. (2015). Comparative Comparison Of walkable streets’ Functions with Focus on Strengthening of Social Life in Islamic-Iranian City. Naqshejahan, 5(3), 80-88, https://doi.org/20.1001.1.23224991.1394.5.3.7.2. [In Persian]
Aminzadeh, B., & Dadras, R. (2022). Cultural Regeneration of Qazvin Historical Texture Based on Urban Tourism. Journal of Iranian Architecture Studies, 1(2), 99-108.
https://jias.kashanu.ac.ir/article_111704.html?lang=fa [In Persian]
Barei, M., & Asgharizamani, A. (2022). Analysis of the Social and Cultural Capital Roles in the Process of Tourism Development in the Tabriz Old Bazaar. Tourism and Leisure Time, 7(14), 151-166. https://doi.org/10.22133/tlj.2023.388820.1084
Bartzokas-Tsiompras, A., Bakogiannis, E., & Nikitas, A. (2023). Global microscale walkability ratings and rankings: A novel composite indicator for 59 European city centres. Journal of transport geography, 111, 103645. https://doi.org/10.1016/j.jtrangeo.2023.103645.
Doratli, N. (2005). Revitalizing historic urban quarters: A model for determining the most relevant strategic approach. European Planning Studies, 13(5), 749–772. https://doi.org/10.1080/09654310500139558
Ebrahimzadeh, I., & Esfandyarimehni, H. (2018). Examining Impact of Pedestrian Zones Establishment on Sustainable Tourism Development (Case Study Panzdah-e-Khordad pedestrian in Iran). Urban tourism, 5(3), 131-142. https://doi.org/10.22059/jut.2018.233368.314 [In Persian]
Flamaki, M. (2009). Revival of historical buildings and cities. Tehran: University of Tehran.
Ghanbari, A., Hadi, E., & Hadi, E. (2020). Comparative Study of Valiasr and Tarbiat Walk Ways in Tabriz in terms of Walking Oriented Components. Environment preparation, 13(50), 85-110. https://ebtp.malayer.iau.ir/article_678510.html?lang=fa [In Persian]
Habibi, K., & Haghi, M. (2016). Comparative comparison of the quality of sidewalks in Iran and abroad with the ANP model. Architecture and Urban Planning of Iran, 9(1), 5-19. https://doi.org/10.30475/isau.2018.68575 [In Persian]
Habibi, K., & Sheikh Ahmadi, A. (2020). Analysis and evaluation of pedestrian-oriented policies in historical textures with emphasis on Pedestrian Streets (Case study: Southern Khayyam Pedestrian Street of Urmia. Urban Structure and Function Studies, 6(21), 111-136.
https://shahr.journals.umz.ac.ir/article_2397.html?lang=en [In Persian]
Hassanshahi, Gh., Soltani, A., Roostam M., & Askari, S. (2023). Walking as soft mobility: A multi-criteria GIS-based approach for prioritizing tourist routes, Frontiers of Architectural Research, 12(6), 1080-1096. https://doi.org/10.1016/j.foar.2023.09.001.
Heydari Chianeh, R. (2008). The basics of tourism industry planning. Tehran: Samt.
https://samta.samt.ac.ir/product/9394 [In Persian]
Heydarzadeh, E., & Haqi, M. R. (2021). Evaluation of the success of urban sidewalks in gaining citizens' satisfaction, comparative comparison of Hafzieh and Eram sidewalks in Shiraz. Journal of Urban Planning Geography Research, 10(1), 63-79. https://doi.org/10.22059/jurbangeo.2021.328495.1565 [In Persian]
Human Development Report. (1995). United Nations Development Programme (UNDP). New York, Oxford University Press. https://hdr.undp.org/system/files/documents/hdr1995encompletenostatspdf.pdf
ICOMOS. (2009). Annual Report 2009. Value 1.
https://www.icomos.org/images/DOCUMENTS/Secretariat/Annual_Reports/AR2009_Vol1complet_finalweb_20130618.pdf
Joori, A., Sarvar, D. R., & Moniri, J. (2015). Feasibility Study of Tourist Walking Routs in Downtowns (Case study; Zanjan Downtown). Geography and Territorial Spatial Arrangement, 5(15), 155-176.
https://doi.org/10.22111/gaij.2015.2077 [In Persian]
Kalantari Khalilabad, H., Soltan-Mohamadloo, S., & Soltan-Mohamadloo, N. (2022). Impact of Pedestrian Ways on Life in the Historical Urban Contexts, Case Study: Tarbiyat Pedestrian in Tabriz. Journal of Iranian Architecture Studies, 5(9), 159-174. https://jias.kashanu.ac.ir/article_111764.html [In Persian]
Kashanijo, Kh. (2010). Pedestrian walkways; from design basics to functional features. Tehran: Azarakhsh. [In Persian]
Khumalo, T., Sebatlelo, P., & Van der Merwe, C. D. (2014). Who is a heritage tourist?” a comparative study of Constitution Hill and the Hector Pieterson Memorial and Museum. Johannesburg, South Africa. African Journal of Hospitality, Tourism and Leisure, 3(1), 1-13.
Lehman, S. (2019). Urban Regeneration, A Manifesto for transforming UK Cities in the Age of Climate Change. Palgrave Macmillan, Switzerland. http://dx.doi.org/10.1007/978-3-030-04711-5
Leung, Y. H. (2009). An Empirical Study of the Impact of a Pedestrianisation Scheme on Retail Rental Values in the Neighbourhood [Dissertation]. The Faculty of Architecture, The University of Hong Kong.
Moeini, M. M. (2006). Increasing walkability, a step towards a more humane city. Fine Arts, 27(27), 5-16. https://jhz.ut.ac.ir/article_15624.html [In Persian]
Mohammadi, M., & Changlavai, Y. (2013). Evaluation of urban space quality components on the desirability of pedestrian tourism routes (a case study of prioritizing pedestrian tourism routes in the city of Isfahan). Iranian Architectural and Urban Planning Scientific Association, 4(1), 15-32, Doi: 10.30475/isau.2014.61960. [In Persian]
Mohammadpour Zarandi, H., Aminian, N. (2015). Evaluating the regeneration capabilities of tourist footpaths from the perspective of sustainable urban development (case study: 15 Khordad St., Tehran). Economics and Urban Management, 3(11), 21. http://dorl.net/dor/20.1001.1.23452870.1394.3.11.1.1 [In Persian]
Moradpour, N., Taqhavi Zirvani, I., & Ghorbani, H. (2017). Explain the impact of tourism on the development of urban walkability index (Case study: Khorramabad). Urban Tourism, 4(2), 99-112.
https://doi.org/10.22059/jut.2017.203099.192 [In Persian]
Mosharaf dehkordi, H., & shieh, E. (2020). Feasibility of developing a pedestrian network in the central tissue of Shahrekord. Motaleate Shahri, 9(34), 131-142. Doi: 10.34785/J011.2021.335 [In Persian]
Naderi Gorzoldini, M. (2018). The role of local rituals in tourism attraction and tourism development (case study: Nowruz reading ritual in Mazandaran). Tourism Research and Sustainable Development, 1(1), 35-44. https://shij.ir/TRSD/upload/TRSD/Content/181008_12/TRSD-No01-Digital.pdf [In Persian]
Pendlebury, J. (2009). Conservation in the age of consensus. London: Rutledge.
http://dx.doi.org/10.4324/9780203892343
Pezeshki, B., Alidjani, M. (2020). Investigating and Assessing the Vitality Indicators of Pedestrian Pathways and Pedestrian Oriented Streets, in Comparison of Istiklal Pedestrian Pathways, Istanbul, Turkey and 30 Tir Pedestrian Oriented Street, Tehran, Iran. Journal of Urban Development and Architecture - Environment Identity (JUDA-EI), 1(2), 40-57. https://doi.org/10.22034/(jrupa-ei).2020.114145. [In Persian]
Pourahmad, A., & Abbasi, Sh. (2016). Analysis of the strengths and bottlenecks of the condition of the Sef pedestrian walkway (Bagh Sepehsalar) in District 12 of Tehran and its trend over time. Zagros Vision Geography and Urban Planning Quarterly, 8(29), 101-129.
https://zagros.borujerd.iau.ir/article_527543.html [In Persian]
Poursartip, F. (2010). Sidewalk: Consolidation of the relationship between man and the urban environment. Urban Planning Essays, 9)31), 29-35. www.magiran.com/p770595 [In Persian]
Rahmani, M. T. (2011). Urban tourism. Tehran: Organization of Municipalities and Villages of the country. [In Persian]
Rashtbari, M., Latifi, Gh. Rafeian, M. (2022). Comparative Study of the Role of Urban Public Spaces in Improving the Quality of the Environment Case Study: Saf & 15 khordad Ave -Tehran. Urban Design Discourse a Review of Contemporary Litreatures and Theories, 3(1), 17-38. URL: http://udd.modares.ac.ir/article-40-61893-fa.html. [In Persian]
Roberts, P.W., & Sykes, H. (2000). Urban Regeneration: A Hand Book. London: Sage.
https://doi.org/https://doi.org/10.4135/9781446219980
Safdari, S., Pourjafar, M. R., & Ranjbar, E. (2014). Culture led regeneration, grounds of promoting cultural interactions (Case Study: the historical context of Mashhad). Haftshahr, 4(47, 48), 25-39. https://www.haftshahrjournal.ir/article_14668.html?lang=fa [In Persian]
San Diego Regional Planning Organization. (2009). Planning and Designing for Pedestrians (Pedestrian Urban Design Guidelines). Translated by: Basiri Mozhdehi, R., Tehran: Tahan. [In Persian]
Seifollahi Fakhr, S., Larimian, T., Moazzi Mehr, T., & Amir Mohammad. (2012). Determining the effective indicators in creating safe places for pedestrians to promote social interactions. Iranian Architectural and Urban Planning Scientific Association, 1(5), 85-95. https://doi.org/10.30475/isau.2014.61965 [In Persian]
Shie, I., Habibi, K., & Pirayehgar, M. (2014). Clarifying the positioning indicators of urban walkways based on the goals of sustainable social development using the AHP method. City Identity, 9(22), 19-29. https://hoviatshahr.srbiau.ac.ir/article_7676_36fdfd8dffee4dd3ed026cf3f31a05c7.pdf [In Persian]
Stević, Ž., Pamučar, D., Puška, A., & Chatterjee, P. (2020). Sustainable supplier selection in healthcare industries using a new MCDM method: Measurement of alternatives and ranking according to COmpromise solution (MARCOS). Computers & industrial engineering, 140, 106231. https://doi.org/10.1016/j.cie.2019.106231
Tajmiri Rostami, F., & Farhadi, F. (2022), Resilient Supplier Selection Using New MCDM Method: Measurement Alternatives and Ranking according to Compromise Solution (MARCOS), Logistics Thought Scientific Publication, 20(79), 169-193. https://dx.doi.org/10.22034/lot.2022.1265900.1162. [In Persian]
Tiam, L., Li, Zh., Xia, Q., Peng, Y., Cao, T., Du, T., & Zeyu Xing. (2022). Walking in China’s Historical and Cultural Streets: The Factors Affecting Pedestrian Walking Behavior and Walking Experience. Land, 11(9), 1491, 1-25. https://doi.org/10.3390/land11091491
Tiesdell, S., Taner, O., & Heath, T. (2005). Revitalizing historic urban quarters. Oxford: Antony Rowe Ltd, Eastbourne.
United Nations Conference on Human Settlements. (1996). Habitat II, World Assembly of Cities and Local Authorities. May 30–31, Istanbul. https://digitallibrary.un.org/record/222703/files/A_CONF.165_14-EN.pdf
Vehbi, B. O., & Hoskara, S. Ö. (2009). A Model for Measuring the Sustainability Level of Historic Urban Quarters. European Planning Studies, 17(5), 715-739. https://doi.org/10.1080/09654310902778201
Zali, Sh., & Pir Babaei, M. T. (2016). Recreating the historical texture of the city with contextual approach. International conference on man, architecture, civil engineering and the city. https://civilica.com/doc/409616 [In Persian]
)