ارزیابی کیفیت مدیریت مقصد گردشگری از دیدگاه مزیت رقابتی مطالعه موردی: منطقه چابهار

منابع
1. اردکانی، طاهره ( 1386 )، تعیین توان و برنامه گردشگری پایدار در خلیج چابهار بر اساس تدوین معیارهای زیست محیطی، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، بهمن 1386
2. سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، طرح جامع گردشگری استان سیستان و بلوچستان( 1387 )، دکتر محمدرضا فرزین، دکتر محمود ضیایی و دکتر عیسی ابراهیم زاده
3. کیانی زهره ( 1387 )، برند مقصد گردشگری و نقش آن در وحدت ذی نفعان صنعت گردشگری، مجموعه مقالات سمینار تغییرات محیطی، توسعه گردشگری و کاهش فقر، مهرماه 1387
4. فرزین، محمدرضا و صفری، سارا ( 1388 )، شناخت نظام مدیریت مقصد گردشگری و- چالشهای توسعه آن در ایران، فصلنامه جغرافیا و توسعه، شماره 16 ، زمستان 118 ،1388.93
5. Balan, Diana, Balaure, Virgil & Veghes, Calin(2009), Travel and Tourism
Competitiveness of the world's top Tourism Destination: An exploratory
assessment
6. Beeton, Sue (2006). Community development through tourism, Landlinks
Press, Australia.
7. C. Hong, Wei (2008), Competitiveness in the Tourism Sector: A
comprehensive approach from economic and management points
8. Ferreira, Joao and Estevao(2009), Cristina Regional Competitiveness of
Tourism Cluster: A Conceptual Model Proposal, available Online at
http://mpra.ub.uni-muenchen.de/14853
9. Mill, P; Morrison, A, (1998). The tourism system. 3rd edn, kendall Hunt
Publishing company, Dubuque, Iowa 108-110.
10.Presenza , A; Sheehan, L; Ritchie, B(2002). Toward a model for roles and
activities of destination management organization.
11.Ritchie, Brent J.R & Crouch, Geoffrey I (2003), "The Competitive
Destination" a sustainable tourism perspective.